MAHKEMESİ : ..... ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/02/2014
NUMARASI : 2011/50-2014/25


Taraflar arasında görülen davada ............Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17.02.2014 gün ve 2011/50-2014/25 sayılı kararı onayan Daire’nin 06.05.2015 gün ve 2015/670-2015/6470 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili bankaya devredilen ............Bankası A.Ş."nin .... Şubesi ile davalılar arasında imzalanan Genel Kredi Sözleşmeleri kapsamında 26.02.1997 tarihinde davalı şirkete 1.500.000 USD"lik döviz kredisi kullandırıldığı, diğer davalı E.. A.."un sözleşmeleri müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla imzaladığı, davalı şirketin kullanılan kredi ile ilgili olarak 09.07.1998 tarihinde 1.777.660 USD"lik taahhüt kapatma evrağını ibraz ederek ihracat taahhüdünü kapattığı ancak, bahsi geçen kredinin ihracat taahhüdüne sayılan döviz alım belgelerinin 8 adette toplam 1.393.395,87 USD"lik kısmının mal bedellerinin alıcısından temin edilemediği gerekçesiyle İstanbul Kambiyo Müdürlüğü tarafından geçersiz sayılarak iptal edildiği, ihracat taahhüt sürelerinin uzatımına ilişkin 15.06.2002 tarih 24786 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan "Belgesiz İhracat Kredileri ve Vergi Resim Harç İstisnası Belgeleri Hakkında Karar"a istinaden davalı şirkete müvekkili banka tarafından yazılan yazılarla, oluşan döviz taahhüt açığının kapatılmasının bildirildiğini, şirketin taahhüt açığını kapatmaması üzerine müvekkili tarafından davalı şirkete müeyyide uygulanmasını önlemek ve mevzuat gereği bu ödemeyi sağlamadaki sorumluluğuna istinaden %78,39 oranında yerine getirilmeyen döviz taahhüdü ile ilgili olarak hesaplanan %6 8.507,62 TL KKDF ve 65.594,88 TL gecikme cezası olmak üzere toplam 74.102,62 TL"nin 05.11.2002 tarihinde davalılar namına Maliye Bakanlığı Gelirler Vergi Dairesi"ne yatırıldığını, daha sonra 05.11.2012 tarihli noter ihtarnamesi ile davalılardan kredi sözleşmesi hükümleri ve ilgili mevzuata göre söz konusu borcun ödenmesinin istendiğini ancak, borcun ödenmediğini, davalı şirket tarafından müvekkili aleyhine menfi tespit davası açıldığını ve davanın reddine karar verildiğini ileri sürerek, 74.102,62 TL"nin 05.11.2002 ödeme tarihinden itibaren %95 oranında işleyecek temerrüt faizi ve faizin %5 gider vergisiyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
-/-

Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalılar vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan ayrı ayrı alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 05.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.