MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
1990 yılında yapılan kullanım kadastrosu sırasında ... Köyü çalışma alanında bulunan 1897 parsel sayılı 880,00 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı ve 1965 yılından beri..."ın fiili kullanımında bulunduğu şerhi yazılarak Hazine adına tespit edilmiş ve tespit hükmen kesinleşmiş, daha sonra yapılan uygulama kadastrosu sonucu taşınmaz 28095 ada 9 parsel numarası ile 933,46 metrekare yüzölçümlü olarak tescil edilmiştir. 2013 yılında yapılan güncelleme çalışmalarında ise; taşınmazın krokisinde (A) harfi ile gösterilen 272,21 metrekare yüzölçümündeki kısmın..."nün kullanımında olup üzerindeki tek katlı kargir binanın kendisine ait olduğu, (B) harfi ile gösterilen 347,71 metrekare yüzölçümündeki kısım ile (C) harfi ile gösterilen 313,54 metrekare yüzölçümündeki kısmın ise ... mirasçıları ..., ...., .... ve ..."ın fiili kullanımında bulunduğu belirtilmiştir. Davacılar ... ve ..., taşınmazın 1998 yılından itibaren kendi fiili kullanımlarında bulunduğu iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye temyiz karar harcının temyiz edenlerden alınmasına, 26.10.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.