Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17022 Esas 2017/8637 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle sanığın mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mağdur ..."u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Kolluk tutanaklarına ve adli rapor içeriklerine göre suç tarihinin 25/05/2008 olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında 26/05/2008 olarak gösterilmesi,
b) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141, 5271 sayılı CMK"nin 34/1, 230. ve 1412 sayılı CMUK"un 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmemek suretiyle, gerekçe gösterilmeden sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması
Kabule göre;
c) Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/3 ve 62. maddeleri gereği 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden sonra, sanık hakkında denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunması üzerine, açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, TCK"nin 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair karar verilmesi suretiyle CMK"nin 231/11. maddesine muhalefet edilmesi,
d) 5237 sayılı TCK"nin 51/3. maddesi uyarınca, sanığın cezasının ertelenmesi nedeniyle uygulanacak denetim süresinin alt sınırının mahkum olduğu ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
e) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile bazı hükümlerinin iptal edilmiş olduğu hususu da nazara alınarak, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.