MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Tedbir Nafakası-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından, tazminatların miktarı ve reddedilen ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-davacı kadının gösterdiği tanıklar boşanma ve ferilerine ilişkin olarak dinlenmiş olup, ziynet alacağına ilişkin beyanları alınmamıştır. Son celse tarafların birer tanığı hazır etmeleri üzerine bu tanıklara ziynet alacağı ile ilgili bilgileri sorularak hüküm kurulmuştur. Gösterilen tanıklardan bir kısmının tanıklığı ile ispat edilmek istenilen husus hakkında yeter derecede bilgi edinildiği takdirde, geri kalanların dinlenmemesine karar verilebilir (HMK m. 241). Buna göre, adı geçen tanıkların dinlenmemeleri için, dinlenen tanıklarla ispat edilmek istenen hususun yeter derecede aydınlanmış olması gerekir. Böyle değilse, bu hükme dayanılarak mahkeme tanığı dinlemekten kaçınamaz. Davalı-davacı kadın tanık listesindeki tanıkları aynı zamanda ziynet alacağına ilişkin olarak da gösterdiğine göre, yasal sebep olmaksızın gösterdiği tanıklar bu hususa ilişkin olarak da dinlenmeden eksik incelemeyle ziynetlere ilişkin hüküm kurulmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 240. ve devamı maddeleri gereğince anılan tanıkların dinlenerek, delillerin hep birlikte değerlendirilip, sonucuna göre ziynetlere ilişkin bir karar vermek gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.04.2016 (Pzt.)