Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/16207 Esas 2014/9788 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sakarya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2012/60-2013/194

Davacılar T.. P.. vd vekili tarafından, davalı A.. E.. aleyhine 03/02/2012 gününde verilen dilekçe ile huzur ve sükunu bozma ve hakaret nedeni ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflarca süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince; dava, haksız eylem nedeni ile maddi ve manevi tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davacılar ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalının kendilerine yönelik hakaret, tehdit, huzur ve sükunu bozma eylemleri nedeni ile her biri için 15.000 TL manevi tazminatın 18/04/2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ödetilmesini istemişlerdir.
Davalı, haksız ve yersiz açılan davanın reddi gerektiği savunmuştur.
Mahkemece, davalının davacıların huzur ve sükunlarını bozma suçunu işlediği anlaşılmakla istemlerin birer bölümünün kabulüne 03/11/2008 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ödetilmesine karar verilmiştir.
Davacılar, dava dilekçesiyle tazminat istemlerinin 18/04/2010 gününden itibaren yasal faizi ile birlikte ödetilmesini istemişler iken mahkemece, HMK nın 26. maddesine aykırı biçimde istek aşılarak belirlenen tazminatlara 03/11/2008 gününden itibaren yasal faiz uygulanması doğru değil ise de anılan yanılgı yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6217 sayılı Kanun"un 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1 ve 2 nolu bentlerinde yer alan “...03.11.2008...” tarihinin silinmesine yerine “...18.04.2010...” tarihinin yazılmasına, davacıların tüm, davalının öteki temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıdaki onama harcının davacılara yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan muhsubuna, davalıdan peşin alının harcın istek halinde geri verilmesine 12/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.