Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/4129 Esas 2011/20514 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/4129
Karar No: 2011/20514

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/4129 Esas 2011/20514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Borçlu, kendi imzasının olmadığını ileri sürerek bonoya dayalı takibe itiraz etti. İlk raporda imzanın borçlunun eli ürünü olduğu belirtildi, ancak Adli Tıp Kurumu'nun raporu taklidi kolay imzalar içerdiğini ve borçlunun eli ürünü olup olmadığına ilişkin bir saptama yapılamayacağı sonucuna vardı. Raportörler arasındaki çelişki nedeniyle yeniden bir kuruldan mütalaa alınması gerektiği belirtildi. Mahkeme, eksik inceleme yapılarak hüküm verildiğinden bozulmasına karar verildi. İİK.366 ve HUMK.428 maddelerine göre karar bozuldu.
İİK.366: Uygulama sonucunda ortaya çıkan kararların hiçbir tarafından icra edilmemesi, aksi takdirde icra edilen hükümlerin infisahına ve bu hükümlere dayanarak yapılan işlemlerin iptaline karar verilir.
HUMK.428: İstinaf veya temyiz yargılamasının usul hükümleri kuraldır. Temyiz incelemesi üzerine bozma veya onama kararı verilir.

12. Hukuk Dairesi 2011/4129 E. , 2011/20514 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya 4. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/01/2011
NUMARASI : 2009/525-2011/94

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itrazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından bonoya dayalı olarak başlatılan kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takibe karşı borçlu, keşideci imzasının kendisine ait olmadığını ileri sürerek imza itirazında bulunmuştur.
Mahkemece, Jandarma Genel Komutanlığı Ankara Kriminal İnceleme Laboratuvarından aldırılan 12.04.2010 tarihli raporda, bonodaki imzanın borçlunun eli ürünü olduğu bildirilmiştir.
İtiraz üzerine, Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesince düzenlenen 08.10.2010 günlü raporda ise "bonodaki keşideci imzasının basit tersimli olup, karakteristik tanı unsuru içermeyen, taklidi kolay imzalar oluşu nedeniyle aidiyetinin ve bu meyanda borçlunun eli ürünü olup olmadığı hususunda bir saptamaya gidilemediğinin" açıklandığı görülmüştür.
Bu durumda borçlu imzası yönünden raporlar arasında çelişki oluşmuştur. Her iki rapor da adli makamlarca istem üzerine alındığından raporlardan birinin diğerine üstünlüğü kabul edilemez(Hukuk Genel Kurulunun 07.10.2009 tarih ve 2009/12-382 esas, 2009/415 karar sayılı kararı).
O halde, mahkemece raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi için yeniden ve ehil bilirkişilerden oluşacak bir kuruldan mütalaa alınıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ :Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 27/10/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.