Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2072 Esas 2019/371 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... vek. Av. ... ile davalı ... Yönetim A.Ş. vek. Av. ... aralarındaki menfi tespit davası hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesi ( Tük. Mah. Sıf. )"nden verilen 30/04/2015 gün ve 2012/481 E. - 2015/515 K. sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- KARAR -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.434,81 TL olması nedeniyle 30.04.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 22/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.