Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/17117 Esas 2018/4439 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 73.794,96 TL maddi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı yönünden beraat ile sonuçlanan tazminat davasına esas Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/777-2014/117 esas sayılı dosyasında, davacıya ait 20.920 kg çaya kaçak olduğundan bahisle 06/11/2012 tarihinde el konulup, 17/04/2014 tarihinde iade edildiği, haksız el koymadan kaynaklı maddi zararın tazmin edilmesi istemine ilişkin davanın 28/04/2014 tarihinde, 5271 saylı CMK"nın 142/1. maddesinde belirtilen sürede yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacıya ait olan çaylara hukuka aykırı olarak el konulması sebebiyle oluşan maddi zararın tespiti açısından, davacıya ait şirketin haksız el koyma işleminin yapıldığı tarihten geriye doğru 3 yıllık vergi beyannameleri, muhasebe kayıtları ve ticari defterleri incelenerek, bu süre içerisinde ne kadar çay alıp sattığı, alınıp satılan çaylardan ne kadar kazanç sağladığı hususları araştırılıp, diğer yandan ticaret odasından, çay ticaretinde çayın ne kadar sürede bir el değiştirdiği ve her el değiştirmede ne kadar kazanç sağlandığı hususu da sorularak, bu kapsamda, çay ticareti ile iştigal eden davacıya ait 20.920 kg çaya, 06/11/2012 – 17.04.2014 tarihleri arasında haksız yere el konulması sebebiyle davacının ne kadar zarara uğradığı açıklığa kavuşturularak, sonucuna göre hüküm tesis edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.