MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasa"nın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasa"nın 101/3. fıkrası uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, ancak somut olayda uyarlama yargılaması sonunda verilen kararda; hükmün kesinleşmesinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK hükümlerinin, hükümlü lehine uygulanıp uygulanmayacağı konusunda karar verilmiş olması ve bu kararın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.12.2005 tarih ve 2005/162-173 sayılı kararında belirtildiği gibi, 5252 sayılı Yasa"nın 9. maddesinin 1. fıkrasına göre, ister genel prensip uyarınca duruşmalı yargılamada, isterse ayrıksı yöntem olarak evrak üzerinde yapılan inceleme sonunda verilmiş bulunsun, sonraki lehe yasa nedeniyle yapılan uyarlama yargılamasında verilen kararlar hüküm niteliğinde olduklarından bu hükümlere karşı 1412 sayılı CMUK"nın 305. maddesinde belirtilen istisnalar dışında temyiz yasa yoluna başvurulabilecek olması karşısında, kararın temyize tabi olduğu belirlenerek ve tebliğnamedeki kararın itiraza tabi olduğu yönündeki görüşüne katılınmayarak yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 20/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.