Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/16129 Esas 2014/9778 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kızıltepe 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2012
NUMARASI : 2010/530-2012/1175

Davacı H.. K.. vekili Avukat A. Ö.. tarafından, davalı H.. M.. aleyhine 24/06/2010 gününde verilen dilekçe ile haksız el koyma nedeniyle tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedeni ile uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kaçakçılıkta kullanıldığı iddiası ile aracına 26/02/2000 günü el konulduğunu, hakkında açılan ceza davasının zamanaşımı nedeni ile ortadan kaldırıldığını, aracının da kendisine iadesine karar verildiğini ancak aracın satılmış olması nedeni ile iade edilemediğini, değerinin çok altında satıldığını, satış bedelinin de ödenmediğini, el konulan süre boyunca kazanç kaybına uğradığını iddia ederek maddi tazminat ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davanın gümrük müsteşarlığına yöneltilmesi gerektiğini, aracın satış bedelinin davacıya ödendiğini, fazlaya ilişkin istemin reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, görüşüne başvurulan bilirkişi raporu benimsenerek istemin bir bölümünün ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, davacının aracında faturasız olarak akaryakıt taşınması nedeni ile akaryakıta ve araca el konulduğu, araç maliki olan davacının da içinde bulunduğu bir kısım sanıklar hakkında kaçakçılık suçundan açılan ceza davasında zamanaşımı süresinin dolması nedeni ile davanın ortadan kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. El konulan araç ceza yargılaması sırasında satılarak bedeli depo edilmiş, aracın davacıya iadesi kararının kesinleşmesinden sonra işlemiş faizi ile birlikte davacıya eldeki davanın açılmasından sonra iade edildiği anlaşılmıştır.
Şu durumda davacı ceza davasında beraat etmediği gibi aracında taşınan akaryakıtın kaçak olmadığını da ispat edememiştir. Türk Medeni Kanunu 2. maddesinde; Herkes, haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorundadır, bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz biçimindeki genel ilke ve Türk Borçlar Kanunu 52/1. ( 818 sayılı BK 44.) maddesindeki “Zarar gören, zararı doğuran fiile razı olmuş veya zararın doğmasında ya da artmasında etkili olmuş yahut tazminat yükümlüsünün durumunu ağırlaştırmış ise hâkim, tazminatı indirebilir veya tamamen kaldırabilir” hükmü uyarınca araç bedeli faizi ile birlikte davacıya iade edildiğine göre bu bölüm istem hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kazanç kaybı ve sair talepleri yönünden ise zararın doğmasına davacı kendi kusuru ile neden olduğundan tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulü doğru olmamış kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA 12/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.