Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/20081 Esas 2016/340 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
11/05/2015 tarihli görgü tespit tutanağında aracın sol ön kapı kilit göbeğinin sivri uçlu bir cisimle zorlanmış olduğunun tespit edilmesi ile katılanın aracının dört kapısının kilitli olduğu ve her tarafının kapalı olduğuna dair beyanı karşısında; sanıklar hakkında TCK"nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmasında herhangi bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, bu hususa ilişkin tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
I-) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerinin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 21/01/2014 tarihli, 2013/2-686 E. ve 2014/19 K. sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mala zarar verme suçunun konusunun aynı zamanda hırsızlık suçunun konusunu oluşturması durumunda malın çalınması sırasında ve sonrasında suça konu mala verilen zarardan dolayı ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilemeyeceği, bu nedenle katılana ait aracı çalmaya çalışan sanıkların eyleminin sadece hırsızlık suçunu oluşturup ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden, sanıkların mala zarar verme suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.