MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-6545 sayılı Yasa"nın 104. maddesi uyarınca Kanun"un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin belirtildiği, 6545 sayılı Yasa"nın 62. maddesi ile değişik TCK"nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 14.04.2014 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan ve daha lehe olan TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki TCK"nın 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden suç tarihinde yürürlükte olmayan ve sanığın aleyhine olan TCK"nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-23.04.2014 tarihli muhafaza altına alma tutanağı, tanık ... ile müşteki beyanı ve dosya kapsamına göre; sanığın tanık ..."a göndermiş olduğu mesaj üzerine kolluğa verilen bilgi neticesinde, belirtilen evin önünde merdiven üzerindeki botun içerisinde yer alan 500 TL para dışındaki eşyaların iadesinin soruşturma aşamasında yer gösterme ile sağlandığının anlaşılması karşısında; müştekiden kısmi iade nedeniyle sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına muvafakat edip etmeyeceği sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4 maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 16.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.