MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Mal Rejiminin Tasfiyesinden Kaynaklanan Alacak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı ... vekili, tarafların 2002 yılında S.S ... Birlik Konut Yapı Kooperatifinde kooperatif üyesi olduklarını, halen kooperatif üyeliği ve hissesinin davalı adına kayıtlı olduğunu açıklayarak, edinilmiş mal olduğunun kabulü ile tasfiyesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının açmış olduğu alacak davasının kısmen kabulüne kısmen reddine, davacının ilk dava açma ve birinci ıslah dilekçesi olan 26.09.2006 tarihli dilekçesinde belirttiği 10.000.00 TL"lik davasının kabulü ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bir davada iki defa ıslah dilekçesi olamayacağından, HMK"nin 176. maddesi gereği davacının ikinci ıslah dilekçesi olan 15.10.2012 tarihli dilekçesinde belirtmiş olduğu 50.000.00 TL"lik ıslah ile ilgili miktar bakımından davasının reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, reddedilen kısım yönünden davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, 26.09.2006 tarihli dilekçenin birinci ıslah dilekçesi olduğu, bir davada iki defa ıslah dilekçesi olamayacağından ikinci ıslah dilekçesi olan 15.10.2012 tarihli dilekçesinde belirtmiş olduğu 50.000 TL"lik ıslah ile ilgili miktar bakımından davanın reddine karar verildiği belirtilmişse de, bu karara katılma olanağı bulunmamaktadır. Şöyle ki; davacı vekili boşanma davası ile birlikte açılan davada boşanma ve ferilerine ilişkin talepleri yanında dava dilekçesinde belirtilen taşınmazın edinilmiş mal olduğunun kabulü ile tasfiyesine karar verilmesi istemiş, dava dilekçesinde değer bildirmemiş ve 22.10.2004 tarihinde 22,00 TL yargı harcı yatırmıştır. Mahkemece tefrik öncesi 20.06.2006 tarihli yargılama oturumunda, dava konusu edilen ve evlilik içinde edinilmiş mal olduğu iddia edilen davalı adına kayıtlı kooperatif üyeliğinin dava tarihi itibariyle taşınmazın değerinin bildirilerek harçlandırılması için davacı vekiline süre verilmiş, davacı vekili sunduğu 26.09.2006 havale tarihli dilekçede, dava dilekçesinde talep edilmeyen 20.000 TL manevi tazminatın hüküm altına alınmasını istemiş, ayrıca evlilik birliği içerisinde edinilen ve ortak mal olan iki kooperatif üyeliğinin dava tarihi itibari ile değerinin ayrı ayrı 10.000 TL olup yarı oranda talepte bulundukları için 10.000 TL üzerinden harçlandırdıklarını açıklayarak, aynı tarihte 10.000 TL üzerinden harç yatırmıştır. Bu açıklamalar karşısında, 26.09.2006 tarihli dilekçe manevi tazminat isteği yönünden ıslah dilekçesi niteliğinde olmakla birlikte mal rejiminin tasfiyesinden kaynaklanan alacak isteği yönünden talep açıklama dilekçesi niteliğindedir. Mahkemece 15.10.2012 tarihli dilekçenin ilk ıslah dilekçesi olduğu kabul edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, anılan dilekçenin birinci ıslah dilekçesi olduğu kabulünden hareketle 15.10.2012 tarihli ilk ıslah dilekçesinin ikinci ıslah dilekçesi olarak kabul edilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla ve HUMK"un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.