MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, 01.10.2014 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi verilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; dava şartları yokluğundan davanın usulden reddine dair verilen 12.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 598. maddesine göre, başvurusu üzerine yasal mirasçı oldukları belirlenenlere, sulh mahkemesince veya noterlikçe mirasçılık sıfatlarını gösteren bir belge verilir.
Mirasçılık belgesi verilmesine ilişkin davada irs ilişkisi kural olarak nüfus kayıtları ile ispat olunur. Nüfus kayıtları belgeledikleri olguların doğruluğuna kanıt oluşturur. Bunların içeriğinin doğru olmadığının ispatı kanunlarda başka bir hüküm bulunmadıkça herhangi bir şekle tabi değildir (TMK m. 7). Hakim çekişmesiz yargıda re"sen araştırma ilkesi uyarınca, davanın ispatı için gerekli bütün delillere başvurabilir. Mirasçılık belgesi aksi sabit oluncaya kadar geçerli olan belgelerdendir ve maddi anlamda kesin hüküm teşkil etmez. Koşulları varsa aynı muris hakkında birden fazla mirasçılık belgesi istenebilir. Muris yahut mirasçıların ölüm tarihi belli değilse, ölümün ve ölüm tarihinin ispat edilmesi zorunludur. Ölümün ve tarihinin nüfus kayıtlarından anlaşılamaması halinde her türlü delille kanıtlanması mümkündür.
Mirasçılık belgesi isteyenin yahut mirasçılardan bazılarının mirası reddetmiş olmaları mirasçılık belgesi verilmesine engel değildir. Bu belge; muris ile mirasçıları arasındaki irs (soy) ilişkisini göstermesi yanında mirasın (terekenin) mirasçılara intikalini de sağlayıcı bir işleve sahiptir. Bu nedenlerle; mirası reddeden mirasçı veya mirasçılar varsa düzenlenecek mirasçılık belgesinde, mirasçılık sıfatına sahip olan kişi veya kişiler ile miras paylarının gösterilmesi ve mirası ret durumuna işaret edilmekle yetinilmemesi; mirası ret nedeniyle, mirasçılık sıfatını kaybedenlerin ve bunların payının akıbetinin de (kime kalacağının) gösterilmesi gerekir.
Somut olayda; mahkemece murisin kızları Hatice ve Hayriye"nin ölüm tarihinden sonra mirastan feragat ettikleri, bu haliyle mirasçıların paylarının hesaplanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de varılan sonuç doğru bulunmamıştır.
Bir kimsenin öldükten sonra mirası reddetmesi mümkün olmadığı gibi, doğmamış bir hakkın tespiti istenemeyeceğinden ret hakkı ancak mirasın açılmasından sonra kullanılabilir. Mirası ret hakkından, miras açılmadan vazgeçmenin tespiti de istenemez.
... Sulh Hukuk Mahkemesinin 1978/35 Esas sayılı ilamında belirtilen 19.01.1939 tarihinde mirasın reddedilmiş olduğuna dair saptama yazım hatası yahut yanılgılı bir tespittir. O halde öncelikle murisin tüm mirasçılarının belirlenmesi, ölmüş olanların ölüm tarihlerinin tespiti için davacının göstereceği tüm delillerin toplanması, çekişmesiz yargıda re"sen araştırma ilkesi nedeniyle mahkemece de gerekli araştırmaların yapılması, geçerli kanıt bulunamaması halinde ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 06.06.1978 tarihli mirasçılık belgesinde mirasın reddine dair saptama dikkate alınmadan mirasçılık belgesi verilmesi gerekmektedir. Yukarıda açıklanan şekilde araştırma yapılmadan hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 22.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.