Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1437 Esas 2020/4484 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 25.02.2013 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 25.02.2013 tarihli kararı, Yargıtay ( Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi’nin 13.05.2013 tarihli ilamıyla, davalının temyizi üzerine fazla çalışma alacağı hesabı yönünden bozulmuştur.
Mahkemece, bozma sonrasında davacının 569,52 TL fazla çalışma alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan önce hüküm altına alınan fazla çalışma alacağı 2.089,54 TL olup, bozma kapsamında bulunan fazla çalışma alacağı yönünden davacı aleyhine reddedilen ve temyize konu edilebilecek olan toplam miktar 1.519,48 TL’dir.
Bozmadan sonra tesis edilen Mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Yargıtay ( Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi’nin 13.05.2013 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma alacağı bakımından reddedilen toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.080,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı sebepten, davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.