Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3462 Esas 2021/5017 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3462
Karar No: 2021/5017

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3462 Esas 2021/5017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nde görülen boşanma davasında, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri, alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı gibi durumlar dikkate alınarak, davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın yetersiz olduğu belirtilmiş ve daha uygun miktarlarda tazminatın takdir edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, davacı kadın yararına takdir edilen tedbir nafakasının da yetersiz olduğu vurgulanmış ve daha uygun miktarda nafakanın belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesinin dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu m.174/1-2
- Türk Medeni Kanunu m.4

2. Hukuk Dairesi 2021/3462 E. , 2021/5017 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, lehine hükmedilen tedbir nafakasının ve tazminatların miktarı ile reddedilen yoksulluk nafakası talebi yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tedbir nafakası ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Açıklanan sebeple, davacı kadın yararına daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına takdir edilen tedbir nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 16.06.2021 (Çrş.)