Kasten yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14559 Esas 2020/2540 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14559
Karar No: 2020/2540
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14559 Esas 2020/2540 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçlarından sanıklara verilen mahkumiyet hükümlerinin adli para cezaları türü ve miktarı itibariyle kesin nitelikte olduğu için temyiz edilemeyeceğine karar verdi. Tehdit suçlarından verilen beraat hükümleri ise yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre onandı. Hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığına karar verilse de, kararların bozulmamasına rağmen uygulama maddesi olan 5271 sayılı CMK'nin 223/4-c maddesinin hükümlerde gösterilmemesi nedeniyle mahallinde düzeltilebilir maddi hatalar olduğu belirtildi. Kanun maddeleri olarak ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gösterildi.

3. Ceza Dairesi 2019/14559 E. , 2020/2540 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere, beraatlere, ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz isteminin katılanlar vekili sıfatıyla, sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmü ile sanık ... haklarında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar ..., ... ve ... haklarında kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin edilen adli para cezalarının türü ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, katılan sanık ...’ün temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2)Sanıklar ..., ... ve ... haklarında tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanlar ... ve ... vekili ile katılan ...’ün temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanıklar ..., ... ve ... haklarında hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklara, karşılıklı hakaret eylemleri nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararlar verilirken, uygulama maddesi olan 5271 sayılı CMK"nin 223/4-c maddesinin hükümlerde gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hatalar olarak kabul edildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan ... vekili ile katılan ...’ün temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.