Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7714 Esas 2017/8945 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanıkların sahte çek düzenleyip kullandıklarının iddia olunması, sanık ..."in savunmasında, suça konu çeki müşteki ..."a kendisinin verdiğini, çeki alacağına karşılık ..."ndan aldığını, sahte olduğunu bilmediğini, 2 ve 3. ciranta yazı ve imzalarının kendisine ait olduğunu, sanık ..."in çek ile bir alakasının olmadığını, sadece muvafakatını alarak Fatih adına çeki ciro ettiğini ifade etmesi, sanık ..."in ise savunmasında, suçlamayı kabul etmeyerek çeki sanık ..."ın ..."ndan alarak müştekiye verdiğini,çekteki hiçbir yazı ve imzanın kendisine ait olmadığını, bu yöndeki bilirkişi raporunu kabul etmediğini beyan etmesi ve dosyada mevcut sahtecilik ve grafoloji uzmanları tarafından düzenlenen 23.07.2010 ve 20.06.2013 tarihli bilirkişi raporları arasında büyük oranda çelişkiler bulunduğunun anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından, bahse konu bilirkişi raporları arasıdaki çelişkilerin giderilmesi amacıyla suça konu çek üzerindeki el yazıları ve imzaların sanıklara aidiyeti hususunda Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesinden rapor alındıktan sonra sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma sonucu hüküm kurulması, yasaya aykırı,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a)Sanıklar hakkında, tekerrüre esas alınan geçmiş hükümlülüklerin 765 sayılı TCK"nın 503/1. (5237 sayılı TCK"nın 157/1. madde) maddesinde düzenlenen dolandırıcılık ve 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçu ile 765 sayılı TCK"nın 503/1. (5237 sayılı TCK"nın 157/1. madde) maddesinde tanımı yapılan dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin gerekmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.