Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/3969 Esas 2018/7697 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3969
Karar No: 2018/7697
Karar Tarihi: 12.9.2018

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/3969 Esas 2018/7697 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2018/3969 E.  ,  2018/7697 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın seyir halinde iken taşıt yolu içinde kalan asıl dava davalısı ...’ın sorumluğundaki elektrik direğine çarparak hasar gördüğünü, 3.618,00 TL hasar bedelinin 6.8.2010 tarihinde sigortalıya ödendiğini, asıl davada aldırılan bilirkişi raporuna göre işbu dava davalısı ...’nın yol genişletme çalışmaları sonrasında yol içinde kalan elektrik direğinin kaldırılması için uyarı yapmaması, gerekli önlemleri almaması nedeniyle %50 oranında kusurlu olduğunu beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1.809,00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının davasının kabulü ile 1.809,00 TL."nin 06/08/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.598 TL"ye çıkarılmıştır.
    Mahkemece davalı ... aleyhine 1.809,00 TL maddi tazminata hükmedildiğinden, hüküm davalı yönünden kesin niteliktedir.
    Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 12.9.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.