23. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/1929 Karar No: 2020/4373 Karar Tarihi: 17.12.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1929 Esas 2020/4373 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2018/1929 E. , 2020/4373 K.
"İçtihat Metni"
Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tapu iptali tescil davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, davalının, davacı kooperatifin eski üyesi olduğunu, istifadan önce ... nolu bağımsız bölümün ferdîleştirme suretiyle davalıya verildiğini, istifa eden üyenin aldığı daireyi geri vermesi gerektiğini ileri sürerek söz konusu taşınmazın tapu kaydının iptali ile müvekkili adına tescilini ve müdahalenin men’ini talep etmiştir. Davalı vekili, kooperatif genel kurul kararında kesin hesap komisyonunca belirlenen daire başına düşen bakiye bedeli ödeyen üyelerin dairesini alarak üyelikten çıkarabilmesine karar verildiğini,müvekkilinin borcu kalmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece ,Kooperatifler Kanunu 81/2 maddesinin uygulanacağı, davalının kooperatif üyeliğinden kaynaklanan sorumluluklarını yerine getirdiği gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin istinaf kanun yoluna başvurması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesince kooperatif dağılma sürecinde olmadığından Kooperatifler Kanunu’nun 81/2 madesinin uygulanamayacağı,davalının istifasına dayanak yaptığı genel kurul kararının kendisine henüz konutları teslim edilmeyen ortaklar aleyhine, Kooperatifler Kanunu"nun 23. maddesinde düzenlenen eşitlik ilkesini ihlâl ettiği, bu kararın batıl olduğu, ancak davacı kooperatifin, kendi genel kurul kararının batıl olduğunu ileri sürmesinin TMK"nin 2. maddesindeki iyiniyet kurallarına aykırı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, anılan genel kurulun eşitlik ilkesine aykırı olmadığının kabulü ve Kooperatifler Kanunu’nun 81/2 uygulanmasının doğru olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle, HMK"nın 353/(1)-b.2. maddesi uyarınca gerekçesi kısmen düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilerek davanın reddine, davacı vekilinin diğer hususlara yönelik istinaf başvurusunun HMK"nın 353/(1)-b.1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 17.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.