Kamu malına zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13741 Esas 2020/931 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13741
Karar No: 2020/931
Karar Tarihi: 20.01.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13741 Esas 2020/931 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan açılan davada, yerel mahkeme tarafından beraat kararı verilmiştir. Ancak mahkeme kararında, 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği ve temyiz süresinin bir hafta olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanıldığı tespit edilmiştir. Bu durumun kanun yolunda yanılmalarına sebep olduğu, Anayasa Mahkemesi kararlarına göre mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunduğu için, müşteki vekilinin temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenmiştir. Müşteki vekilinin kararı temyiz etme hakkı bulunmadığından, temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrası
- 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 305 ila 326. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 237. ve 238. maddeleri

17. Ceza Dairesi 2019/13741 E. , 2020/931 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece, sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümden önce 05/08/2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtaydan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, katılan vekiline tebliğ edilen kararda temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılmış olması, kanun yoluna ilişkin süreler konusunda 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun"unda ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun da farklı düzenlemelere yer verilmesi, 7035 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten sonra temyiz süresi konusunda tereddütler oluşması ve ilk derece mahkemelerince yanıltıcı ifadeler kullanılmasının, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13/10/2015 tarihli, 2015/11-120 Esas ve 2015/313 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, avukatlar da dahil olmak üzere başvurucuların kanun yolunda yanılmalarına sebep olduğu gibi, Anayasa Mahkemesinin 09/06/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/4987) ve 22/09/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/1382) kararlarına göre de bu durumun adil yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunması nedenleriyle, müşteki vekilinin temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 237. ve 238. maddeleri uyarınca usulüne uygun olarak kamu davasına katılmayan müşteki vekilinin kararı temyiz etme hakkı bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.