Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/4891 Esas 2015/5917 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4891
Karar No: 2015/5917
Karar Tarihi: 05.02.2015

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/4891 Esas 2015/5917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin tehdit suçu işlediği tespit edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz isteği reddedilen kararda, suça ilişkin kanıtların eksiksiz incelendiği ve suçun doğru şekilde nitelendirildiği belirtilmiştir. Ancak, kanuna aykırı olarak hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı belirlenirken ilgili kanun maddesi açıkça gözetilmemiştir. Bu nedenle, kararın söz konusu noktası düzeltilerek diğer yönleri uygun görüldüğü için onaylanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/1-(c) maddesi ve 3. fıkrası, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi zikredilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2013/4891 E. , 2015/5917 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 05.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.