MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, özle belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın, sahte trafik kaza tespit tutanağı düzenlemek suretiyle özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında TCK 207/1 maddesi gereğince hüküm kurulurken TCK 62 uygulamasıyla 1/6 oranında indirim yapılmasına rağmen sonuç cezanın 1 yıl 8 ay yerine 1 yıl 6 ay olarak eksik tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi kabul edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/156-495 sayılı kararı yerine , daha az cezaya hükmedilen İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/1040-2005/1375 sayılı kararının tekerrüre esas alınması
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK.nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak, yerlerine ""Sanığın, İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/156-495 sayılı kararı ile hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK’nın 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son ve 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine,
2-Sanığın, resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Sanığın, ... adına düzenlenmiş, üzerinde kendi resmi bulunan sürücü belgesiyle ... isimli işyerinden araç kiraladığı ve bu araç ile kaza yaparak kaza tutanağını da ... adıyla imzaladığı olayda; sanığın araç kiralama sözleşmesi sırasında kullandığı sürücü belgesi aslının ele geçirilemediği, hükme esas alınan belgenin onaysız fotokopi niteliğinde olduğu; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı; iddianamede sahte sürücü belgesinin yanında araç kiralanmasından da bahsedilmek suretiyle kira sözleşmesinin de dava konusu edildiği anlaşılmakla bu belgenin aslının temin edilerek özel belge niteliğinde olan kira sözleşmesinin aldatma kabiliyeti var ise özel belgede sahtecilik suçunun oluşacağı gözetilmeden yazılı şekilde resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması
2-Kabule göre de; Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/156-495 sayılı kararı yerine, daha az cezaya hükmedilen İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/1040-2005/1375 sayılı kararının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK" nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.