Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/25616 Esas 2022/5765 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hukuki ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın temyiz itirazının birden fazla kişi ile birlikte tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında yağma suçunun daha az cezayı gerektiren halini oluşturan 5237 sayılı TCK'nın 150/1. maddesi yollaması ile kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan kamu davasına bakıp, delilleri takdir ve değerlendirme yetkisinin en üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a- Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 10.09.2013 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresinde 13.08.2014 tarihinde işlediği ihbara konu Karamürsel Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/469 Esas 2014/458 sayılı kararındaki mahkumiyetlerin mala zarar verme, tehdit ve hakaret suçlarını oluşturduğu, hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1 maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme ile 106/1-1.cümle maddesinde tanımı yapılan tehdit suçlarının uzlaşma kapsamına alındığı, birlikte işlenmesi nedeniyle hakaret suçunun da uzlaşma kapsamına girdiği, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 Sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında mala zarar verme, tehdit ve hakaret suçları yönünden uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; TCK'nın 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, ihbara konu suçlar yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b- 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükümlerin, CMK'nın 231/11. maddesi gereğince, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, usulüne uygun çağrı kağıdı tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği takdirde, yokluğunda karar verileceği meşruhatını içeren davetiye ile sanığın duruşmaya çağrılması gerektiği, dosyanın incelenmesinde, sanık adına çıkarılan tebligatın ihtaratlı olmadığı anlaşılmakla, sanık usulüne uygun şekilde duruşmadan haberdar edilmeden hükmün açıklanması suretiyle, sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
c- Sanık hakkında hüküm kurulurken uygulama maddesinin “150/1” yerine “151/1” olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.