
Esas No: 2015/15269
Karar No: 2018/7647
Karar Tarihi: 11.09.2018
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/15269 Esas 2018/7647 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 08/11/2007 tarihinde davalı ..."in kullandığı kamyoneti ile seyir halindeyken, müvekkillerinden ... ve ..."un kardeşi, ..."un ise oğlu olan..."un kullandığı motosiklete çarparak ölümüne sebebiyet verdiğini, olayın meydana gelmesinde davalının asıl kusurlu olduğunu, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nde dava açılarak mahkemenin 2012/403 Esas 2012/678 Karar sayılı ilamı ile hükme bağlandığını, müvekkillerinden ... ve ... için ayrı ayrı 5.000,00"er TL, ... için ise 7.500,00 TL olmak üzere toplam 17.500,00 TL manevi tazminatın 08/11/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, dava dilekçesinde geçen hususları kabul etmediğini, davacıların murisi..."un kontrolsüz, kask takmadan, aşırı hızlı bir şekilde ve ters yönde kullandığı motosikleti ile kendi şeridine girerek aracına çarpması sonucu kazanın meydana geldiğini, bu nedenle açılan davanın usul ve yasaya aykırı olduğunu, davacı tarafça talep edilen tazminat miktarlarının son derece fahiş sebepsiz zenginleşme yaratacak nitelikte olduğunu, meydana gelen kazada herhangi bir kusurunun olmadığını belirterek tüm bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabul ve kısmen reddine, davacılardan ... için 6.000,00 TL, ... ve ... için ayrı ayrı 4.000,00"er TL manevi tazminatın olay tarihi olan 08/11/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak adı geçen davacılara verilmesine, davacıların fazlaya ilişkin taleplerinin ayrı ayrı reddine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda davacılardan ... için 6.000,00 TL, ... ve ... için ayrı ayrı 4.000,00"er TL manevi tazminata hükmedilmiş olup, kabul edilen miktarlar ile reddedilen miktarlar arasındaki fark kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 11/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.