Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

1) Oluşa ve dosya içeriğine göre, her ne kadar sanık.. ve mağdur.. arasında yaşanan bıçaklı kavgada ilk haksız hareketin mağdurdan geldiğinin mahkemece kabul edilmesi yerinde görülmemiş ise de, dosya kapsamına göre ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilememesi karşısında; sanık hakkında haksız tahrik nedeniyle 1/4 ile 3/4 arasında ceza indirimi öngören 5237 sayılı TCK’nın 29. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılmasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık..’nın mağdur.."e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince
sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, "257.TL" olan yargılama giderleri toplamının "75.TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.