MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık ..."un temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın 10.01.2014 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü CMUK.nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 20.01.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ..." ın temyizine yönelik yapılan incelemede;
CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında, kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ilişkin kısa kararda ve gerekçede herhangi bir tartışmanın yapılmadığı anlaşılmakta ise de, sanığın kamu zararını ödemeyeceğini bildirdiği gözetilerek CMK.nun 231/6-c. maddesinde öngörülen şartın gerçekleşmemesi karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanması sırasında uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hükmedilen gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesinde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi olması gerekirken, aynı yasanın 50/1-a maddesi yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
3-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1- Takdiri indirim maddesinin uygulandığı hüküm bendinde, "62. maddesi" ibaresinin çıkartılarak yerine "62/1. madde ve fıkrası" ibaresinin eklenmesi,
2-Hükmün gün para cezasının belirlendiği bendinden "50/1-a maddesi" ibaresinin çıkartılması yerine "52/2. madde ve fıkrası" ibaresinin eklenmesi,
3-Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanık ..."ın temyiz istemine yönelik yapılan incelemeye gelince;
1-5271 sayılı CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmadığı anlaşılan, savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep eden ve talimat ekinde KEMT varakası bulunmadığından kamu zararından haberdar olmayan sanığa, dava konusu kaçak eşyalar yönüyle Gümrük İdaresi tarafından düzenlenmiş KEMT varakasında yer alan gümrüklenmiş değere dahil olan dava konusu eşyanın “ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler” toplam tutarı olan miktarın kamu zararının olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde 5271 sayılı CMK.nun 231/9. madde ve fıkrasında gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, bu konuda hiçbir karar verilmemesi,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanması sırasında uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanık hakkında hükmedilen gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesinde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi olması gerekirken, aynı yasanın 50/1-a maddesi yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
4-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak
ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 12.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.