Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/2922 Esas 2016/3534 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2922
Karar No: 2016/3534
Karar Tarihi: 04.04.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/2922 Esas 2016/3534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bankadan mevduat alacağının tahsilini talep eden davacı vekili, miktarın 2.000,00 TL olması sebebiyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiştir. Mahkeme, HUMK’nın 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi uyarınca, miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğunu ve bu miktarın karar tarihi olan 18.12.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL olduğunu belirtmiştir. Temyiz sınırının altında kalan bu dava için, davalı vekili, fer’i müdahil T.. T.. vekili ve fer’i müdahil ..... vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi: miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğunu belirtir.

11. Hukuk Dairesi 2016/2922 E. , 2016/3534 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ..... ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/12/2015
NUMARASI : 2015/526-2015/1031

Taraflar arasındaki davadan dolayı .....Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 18.12.2015 gün ve 2015/526-2015/1031 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili, fer"i müdahil T.. T.. vekili ve fer"i müdahil .....vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 18.12.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, 2.000,00 TL mevduat alacağının davalıdan tahsilini talep etmiş, mahkemece, görevsizlik nedeniyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiştir. Dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin, fer’i müdahil T.. T.. vekilinin ve fer’i müdahil ....... vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin, fer’i müdahil T.. T.. vekilinin ve fer’i müdahil ..... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı bankaya iadesine, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.