MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl Karar: Mahkumiyet Ek Karar: Temyiz isteminin reddi

Eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, CMK"nın 42. maddesine göre inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olup, sanığın temyiz talebinin reddine dair İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.07.2017 tarihli ek kararı hukuken geçersiz olduğundan kaldırılarak,Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.02.2007 gün 5/46-39 sayılı kararında da açıklandığı üzere, mahkemece 5271 sayılı CMUK"nın 232/6. maddesi uyarınca başvurulması olanaklı yasa yolunun, süresinin, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi zorunlu olup; sanığın yokluğunda verilen hükümde süre başlangıcının yanıltıcı şekilde tefhimden itibaren başlayacağı belirtildiğinden, temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.