Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
1- Suça sürüklenen çocuk İrfan hakkında mağdur Kenan"ı kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK"nun 231/12 maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu anlaşılmakla, bu hüküm inceleme dışı bırakılmıştır.
2- a) Sanık Şahmus"un adli sicil kaydında bulunan ilamlar getirtildikten sonra tekerrür nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
b) Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık Şahmus"un tabanca, suça sürüklenen çocuk İrfan"ın av tüfeği ile mağdura ateş ederek sağ scapula altında, sol kalça, sağ bacak bölgelerinden isabetle yaralarak sağ bacak yan kaslarda yanık ve nekroza, hemopnömotoraksa, hayati fonksiyonlarını ağır(5.) derecede etkileyecek nitelikte T8 vertebra lamine kemik kırığına, kalıcı parapleji nedeniyle organ işlevinin yitirilmesine, yaşamsal tehlike geçinmesine sebebiyet verdikleri olayda, 5237 sayılı TCK"nun 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek üst sınıra yakın bir ceza tayini yerine, 12 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini,
Aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Şahmus"un, mağdur Mahmut"u kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur Kenan"ı kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçları ile suça sürüklenen çocuk İrfan"ın, mağdur Mahmut"u kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Şahmus müdafiinin sübuta, suç niteliğine, tahrikin derecesine yönelen, suça sürüklenen çocuk müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi uyarınca belli haklan kullanmaktan yoksun bırakılan sanık Şahmus hakkında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın 53. maddenin 3. Fıkrası uyarınca sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun düşünülmemesi ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından "adaletin selametinin gerektirmesi" kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; suça sürüklenen çocuğun, CMK"nun 150/2 maddesi uyarınca
kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
a) Sanık Şahmus hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulandığı bendlerin, "Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" olarak değiştirilmesine,
b) Suça sürüklenen çocuk İrfan hakkında kurulan hükümde yargılama giderine ilişkin bölümden "baro tarafından müdafii tayin edilmiş olmakla 511 TL müdafii ile ayrıca sanık için" ibarelerinin çıkarılmasına,
Karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.