Tehdit - kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3393 Esas 2020/8163 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3393
Karar No: 2020/8163
Karar Tarihi: 29.09.2020

Tehdit - kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3393 Esas 2020/8163 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında tehdit suçu ve kamu malına zarar verme suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz isteminde bulunulmuş ve tehdit suçuna ilişkin temyiz kabul edilmemiştir. Kamu malına zarar verme suçu nedeniyle verilen adli para cezasına karar verilmiş ancak bu cezayı tayin etmek için kullanılan TCK'nın 53. maddesi hatalı uygulandığı için hüküm BOZULMUŞ ve çıkarılan bölümün dışındaki diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunarak hüküm DÜZELTİLMİŞ ve ONANMIŞTIR.
Kanunlar:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/3393 E. , 2020/8163 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen 1.860 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında sonuç ceza olarak adli para cezasına hükmedilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.09.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.