Taraflar arasındaki “Manevi Tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce davanın Reddine dair verilen 18.11.2003 gün ve 2001/908 E. 2003/1079 K.sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesi’nin 26.10.2004 gün ve 2004/1809-12223 E-K sayılı ilamiyle; (...Dava, yayın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece dava reddedilmiş, karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, Kanal 7 TV’de 15.11.2001’de yayınlanan “Deşifre” adlı programda kardeşleri olan Y.M.D.’in cezaevinden gönderdiği mektupların izinsiz olarak yayınlandığını, programa konuk edilen ve davacılardan Ş.N.. A..’un eski şöförü olan davalı T.. T..’nun beyanlarına da yer verilen programda kişilik haklarına saldırıldığı için manevi tazminat istemişlerdir. Yerel mahkeme, açıklanan mektuplar davacılara ait olmadığı ve yayının eleştiri sınırları içinde kaldığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Aynı yayın nedeniyle davacılardan N.. D.. ve M..D..’in daha önce Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2001/923 Esas- 2002/637 sayılı kararı ile yayının hukuka aykırılığı nedeniyle Medeni Kanunu 24 ve 25. maddeleri gereğince saldırının durdurulması ve önlenmesi istenmiş, mahkemece yayınla davacıların kişilik haklarına saldırının varlığı kabul edilerek istem gibi karar verilmiş ve bu karar dairemizin 3.11.2003 tarih 2003/6920-12571 sayılı kararı ile de onanmıştır. Ayrıca dava konusu yayın incelendiğinde davalı T.. T..ile yapılan röportajda davacıların nereden geldiği belli olmayan paraları teslim aldıkları hususundan bahsedilmiş olup bu hususun varlığını ispatlamadığı gibi, davacıların kardeşinin davalılardan T..T..’na güvenerek yazdığı mektupların izin dışı açıklanması ile özel hayatın gizliliğine saldırının varlığının kabulü gerekir. O halde hukuka aykırı yayın nedeniyle davacılar yararına takdir edilecek miktarda manevi tazminata hükmetmek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN :Davacılar vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle davalı T..T..tarafından davaya konu mektupların İstanbul Emniyet Müdürlüğü Mali Şube Müdürlüğüne teslim edildiği, Y.M.. D..ile ilgili olarak görülen ceza davalarında delil olarak değerlendirilmesi nedeniyle gizliliğinden söz edilemeyeceği, bu mektupların davacılara ait olmadığı, Daire ilamında belirtilen kararın davacısının Y.. M..D.. olduğu, görülmekte olan davacıların önceki davada yer almadığı ve bu kişiler yönünden önceki davanın bağlayıcılığının bulunmadığı gibi, Y..M.. D..tarafından yapılan tedbir talebinin Ankara 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 21/11/2001 gün ve 2001/202 Değ. İş sayılı kararla reddedildiği, tekzip başvurusunun da Ankara 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 28/11/2001 gün ve 2001/296 Tekzip sayılı kararı ile reddedildiği, karara karşı yapılan itirazın Asliye Ceza Mahkemesince reddedildiği, bu kararlara karşı yapılan yazılı emir başvurularının da reddedildiği, bu nedenlerle yapılan yayında kişilik haklarına zarar veren ve özel hayatın dokunulmazlığını ihlal eden bir yön bulunmadığı anlaşıldığından, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
S O N U Ç : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 07.06.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.
