Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11252 Esas 2015/1164 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11252
Karar No: 2015/1164
Karar Tarihi: 17.02.2015

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11252 Esas 2015/1164 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, orta derecede zekâ geriliği olan bir çocuğu hileyle ormana götürerek cinsel istismarda bulunmakla suçlanmıştır. Mahkeme, mağdurun beyanı dışında yeterli, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gerekçesiyle TCK.nın 109/2. maddesi uyarınca cezalandırılamayacağına karar vermiştir. Ancak diğer suçlamaları kabul edilmiş ve sanık mahkum edilmiştir. Kararda, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişikliklere dikkat çekilmiş ve suçun unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapıldığı belirtilmiştir. Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK.nın 109/2. maddesi - Cinsel istismar suçları (daha sonra değiştirilmiştir); 6545 sayılı Kanun - Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikleri içeren kanun.

14. Ceza Dairesi 2014/11252 E. , 2015/1164 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemelerde gözetilerek dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanığın orta derecede zekâ geriliği bulunan mağduru hileyle ormana götürdüğüne ilişkin mağdurun beyanından başka hakkında TCK.nın 109/2. maddesinin tatbikini gerektirir şekilde yeterli, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 17.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.