MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olayda sanığın da yaralandığının anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarihli E.2002/4-238- K.2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
2) Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 86/2 maddesi uyarınca belirlenen 4 ay hapis cezası, 5237 sayılı TCK"nin 86/3-a maddesi uyarınca (1/2) oranında arttırıldığında 6 ay hapis cezasına hükmolunması gerekirken hesap hatası yapılarak 8 ay hapis cezası ve buna bağlı olarak sonuç cezanın 6 ay 20 gün hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
3)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünün kesin nitelikli olması nedeniyle, 1412 Sayılı CMK"nin 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin karar verilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.