Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/6547 Esas 2018/17492 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içeriğinden, söz konusu hırsızlık eyleminin; müştekiye ait evin bahçesinin garaj kısmında bulunan ekobisi çalmak şeklinde gerçekleştirildiği anlaşılmakla, ""Konut Dokunulmazlığını İhlal"" suçu hakkında zamanaşımı içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Suça sürüklenen çocuğun, müştekiye ait evin bahçesinin garaj kısmında bulunan ekobisi düz kontak yapmak suretiyle çalması şeklindeki eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeyerek, aynı Yasanın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması, sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi uyarınca Sosyal inceleme raporu için harcaması zorunlu kamu masrafı niteliğinde bulunması nedeniyle bilirkişiye ödenen ücretin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bölümünden “Sosyal inceleme raporu için 100 TL’nin” çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.