Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2450 Esas 2019/358 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2450
Karar No: 2019/358
Karar Tarihi: 22.01.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2450 Esas 2019/358 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, davacı ve davalı arasındaki itirazın iptali davasıdır. Tüketici Mahkemesi tarafından verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nda yapılan değişiklik ve Ek-Madde 4'ün öngördüğü yeniden değerleme oranını dikkate alarak, kesinlik sınırının 2014 yılı için 1.890 TL olduğunu belirtmiştir. Davalı hakkında yapılan takibin miktarının bu tutarı aşmadığı için verilen karar kesin niteliktedir. Temyiz istemi REDDEDİLMİŞTİR. Kanun maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu 427. Madde ve Ek-Madde 4, 5219 sayılı Kanun, 5236 sayılı Kanunun 19. Maddesi.

19. Hukuk Dairesi 2017/2450 E. , 2019/358 K.

"İçtihat Metni"

Davacı .... vek. Av. ... ile davalı ... arasındaki itirazın iptali davası hakkında ...Tüketici Mahkemesi tarafından verilen 11/09/2014 gün ve 2012/4944 E. - 2014/2120 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

-KARAR-

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.890 TL dir. Davalı hakkında yapılan takibin miktarının 1.828.67 TL olması nedeniyle davalı hakkındaki 11/09/2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 22/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.