4. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/11157 Karar No: 2014/9630 Karar Tarihi: 10.06.2014
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/11157 Esas 2014/9630 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2013/11157 E. , 2014/9630 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana 3. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 24/01/2013 NUMARASI : 2011/1108-2013/32
Davacı M.. B.. vekili tarafından, davalılar Y.. G.. vd aleyhine 21/12/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı Y.. G.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalılardan Y.. G.."in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalılardan Y.. G.."in diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, rücuan tazminatın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılar ortaklaşa ve dayanışmalı olarak (müştereken ve müteselsilen) sorumlu tutulup davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılardan Y.. G.. tarafından temyiz edilmiştir. 818 sayılı Borçlar Yasası"nın 50. ve 51. maddelerinde düzenlenmiş bulunan teselsül kuralları, birden çok kişinin birlikte bir zarara yol açmaları ve aynı zarardan dolayı sorumlu olmaları durumuna ilişkin olup zarara yol açanlar ile zarar gören arasındaki ilişkinin düzenlenmesine yöneliktir. Eldeki davada, zarar görene ödenen tazminat, zarar verenlerden rücu yoluyla istendiğine göre zarar verenler arasında teselsülden söz edilemez. Zarar verenler hüküm altına alınan tazminattan kusurları oranında (davalılar birlikte rapor hazırladıklarına göre yarı yarıya) sorumlu tutulmaları gerekirken müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekirse de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK."nun 438.maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının (2) nolu bendinde yer alan "müştereken ve müteselsilen" ibaresinin çıkarılmasına, yerine "yarı yarıya" ibaresinin yazılmasına, davacının tüm, davalılardan Y.. G.."in öteki temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu şeklinin ONANMASINA ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.