Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4041 Esas 2018/4262 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4041
Karar No: 2018/4262
Karar Tarihi: 11.04.2018

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4041 Esas 2018/4262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, taksirle öldürme suçundan bir sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz başvuruları sonucunda, kararın bir kısmı bozulmuştur. Yeniden yapılan yargılama sonunda, sanığa verilen cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"kastın yoğunluğu, sanığın amaç ve saiki\" gerekçesine dayanılamayacağı vurgulanmıştır. Bu nedenle, kararın bu kısmı bozulmuş ve sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde diğer gerekçelerin dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-3, 52/4, 53/6, 63/1 maddelerinin uygulandığı ifade edilmektedir. Ancak, diğer kanun maddelerine yer verilmemiştir.
12. Ceza Dairesi         2017/4041 E.  ,  2018/4262 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-3, 52/4, 53/6, 63/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bozma kararına uyulmasına karar verilmediğine,eksik incelemeye,kusur durumuna, sürücü belgesinin 1 yıl 6 ay süreyle geri alınmasının fazla olduğuna,ceza miktarına,lehe hükümlerin uygulanmadığına ve katılanlar vekilinin ölenin kusurlu bulunmasına, sürücü belgesinin daha uzun süreyle geri alınmasına, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
    Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "kastın yoğunluğu, sanığın amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün (1) numaralı fıkrasında yer alan “sanığın kastına dayalı kusurunun ağırlığı” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "failin taksire dayalı sorumluluğunun ağırlığı" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.