Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/7066 Esas 2015/12205 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, sigorta başlangıç tarihinin 01/10/1986 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, sigorta başlangıç tarihinin 1.10.1986 tarihi olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Davanın kabulüne ilişkin 17.4.2013 tarihli ilk hükmün Yargıtay 10. Hukuk Dairesi"nin 17.9.2013 tarih ve 2013/12321-16617 E/K sayılı ilamı ile eksik inceleme ve araştırma nedeni ile bozulmasına karar verildiği, bozma ilamına uyulması neticesinde yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulü ile davacının ilk işe giriş tarihinin 18 yaşını ikmal ettiği 25.2.1998 olarak tespitine, fazla istemin reddine karar verildiği görülmüştür.
Mahkemece, duruşmanın 25.12.2014 günlü oturumunda tefhim edilen kısa karar ile "davanın kısmen ile davacının ilk işe giriş tarihinin 18 yaşını ikmal ettiği 25.2.1998 olarak tespitine, fazla istemin reddine " karar verilmiş ise de gerekçeli kararın gerekçe kısmında "davanın kısmen ile davacının ilk işe giriş tarihinin 18 yaşını ikmal ettiği 25.2.1988 olarak tespitine, fazla istemin reddine " karar verildiği anlaşılmaktadır.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa kısa karar ile gerekçeli kararın aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkca anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.04.1992 günü ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 28.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.