Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10146 Esas 2018/4260 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1,50, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın beyanlarında tansiyon ve şeker hastalığı olduğunu belirttiği, psikolojik rahatsızlığı olduğuna dair herhangi bir ifadenin bulunmadığı, hükmün kurulduğu son oturumda sanık müdafiinin sanığın akıl hastası olduğunu beyan ettiği, dosya içerisinde sanığın bu yönde bir raporunun bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamenin sanık hakkında TCK"nin 32/2. maddesi gereğince rapor alınması gerektiği gerekçesine dayanan bozma istemli görüşüne ve 26.02.2015 tarihli hükmün verildiği oturumda sanık müdafiinin esas hakkındaki savunmalarını sunduğu ve kararın sanığın yokluğunda verildiğinin anlaşıldığı, 5271 sayılı CMK"nın 216/3. maddesinde son sözün hükümden önce hazır bulunan sanığa verilmesi gerektiğinin düzenlenmiş bulunması karşısında; tebliğnamedeki “hüküm verildiği sırada duruşma salonunda bulunduğu anlaşılan sanığın son sözü sorulmayarak savunma hakkının kısıtlanması” düşüncesiyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulanan kanun maddesinin eksik gösterilmesi ve adli para cezasının tespitine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. ve TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı hareket edilmesi,
2-Mahkemece 1 yıl süreyle geri alınmasına karar verilen sanığa ait sürücü belgesinin ... belge numaralı 15.09.1997 tarihli B sınıfı sürücü belgesi olarak belirtilmesi gerekirken, sanığa ait olmayan “19.03.1991 tarih ve 112 belge numaralı B sınıfı" sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün beşinci ve altıncı paragrafları hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın, sanığın şahsi ve sosyal durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi eklenmesi ve hükmün üçüncü paragrafında yer alan "19.03.1991 tarih ve 112 belge numaralı B sınıfı" ibaresi çıkarılarak yerine "15.09.1997 tarih ve ... belge numaralı B sınıfı" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.