Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17221 Esas 2020/2539 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17221
Karar No: 2020/2539
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17221 Esas 2020/2539 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünü, cezasında yapılan indirim nedeniyle eksik ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle bozma nedeni olmadığı için onadı. Ancak sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın mahalline iadesine karar verildi. Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi
- CMK'nin 264. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c,son ve 29/1. maddeleri
- TCK'nin 62/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi (iptal edilen bazı hükümler)

3. Ceza Dairesi 2019/17221 E. , 2020/2539 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ...’i kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup, CMK"nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanığın temyiz talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ...’i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c,son ve 29/1. maddeleri gereğince hükmolunan “2 yıl 6 ay hapis cezası”ndan TCK"nin 62/1. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapılırken, cezasının “2 yıl 1 ay hapis cezası” yerine “1 yıl 13 ay hapis cezası” olarak belirlenmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.