MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar ... ile ..."ın SEGBİS kanalıyla yüzlerine karşı verilen 17/04/2015 tarihli kararda temyiz süresinin tebliğden itibaren 7 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında, temyiz istemlerinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
A- Sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali, sanık ... hakkında hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Katılanın evinin kapısını kilitledikten sonra evin anahtarını paspasın altına koyarak evden ayrılması, olay yeri inceleme raporunda evin pencere ve kapılarında herhangi bir zorlama izinin bulunmadığının belirtilmesi karşısında; sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgı sonucunda aynı Kanun’un 142/1-b. maddesi ile uygulama yapılması ve tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, aynı Kanun"un 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sanık ... müdafiinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık ... hakkında düzenlenen iddianamede, TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmasının istenilmemiş olması karşısında; ek savunma hakkı verilmeden sanık ... hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanık ..."ın hüküm tarihinde Nevşehir E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun, UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün esasını oluşturan kısa kararın açıklandığı duruşmada hazır edilmeden hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 193. ve 196. maddelerine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, (sadece sanık ... yönünden diğer yönleri incelenmeyen) hükümlerin açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.