MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında basit dolandırıcılık suçundan 26/02/2013 tarihli mahkumiyet hükmünün 22/10/013 tarihinde Tebligat Kanunu 21. madde uyarınca yapıldığı,15/05/2014 tarihinde cezaevinde olmasından dolayı tebligat yapılamadığına dair dilekçe gönderdiği ancak uyap ortamında yapılan incelemede tebligat tarihinde cezaevinde olmadığının anlaşıldığı ancak mahkeme tarafından 04/06/2014 tarihli ek kararda söz konusu dilekçenin eski hale getirme talepli olarak kabul edilip dosyanın Yargıtay’a gönderilmesine karar verilmesine rağmen dosyanın incelenmek üzere Yargıtay’a gönderilmediği bu sırada sanığın 04/04/2015 tarihinde cezaevinden firar ettiği 23/03/2018 tarihinde tekrar yakalanıp cezaevine alındığı, sonrasında sanığın 30/1/2018 tarihinde kendisine tebligat yapılmadığına dair dilekçe gönderdiği, bu dilekçe sonucunda mahkemesince 07/12/2018 tarihli ek kararı ile sanığın dilekçesinin eski hale getirme talepli olduğu kabul edilerek dosyanın Yargıtay’a gönderilmesine karar verildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Sanığın, yokluğunda verilip 22/10/2013 tarihinde usulünce tebliğ olunan 26/02/2013 tarihli mahkumiyet kararına yönelik yasal süresi geçtikten sonra yaptığı, 15/05/2014 ve 30/11/2018 tarihli dilekçeleri ile vaki temyiz talebinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.