İştirak halinde kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/140 Esas 2015/439 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/140
Karar No: 2015/439
Karar Tarihi: 04.02.2015

İştirak halinde kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/140 Esas 2015/439 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların mağdur üzerinde iştirak halinde kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işledikleri kararına varılan mahkeme, sanıkların savunmalarını inandırıcı bulmadı ve kusuru etkileyen nedenleri takdir indirim sebebi olarak kabul etti. Dosyaya göre bozma sebebi dışında hükümlerin isabetli olduğu sonucuna varan mahkeme, sanıkların zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan alınamayacağına hükmetti ve baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiğini belirtti. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyle: Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi, ve Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi.
1. Ceza Dairesi         2015/140 E.  ,  2015/439 K.

    "İçtihat Metni"

    Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : İştirak halinde kasten öldürmeye teşebbüs

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar .. ve .."ın mağdur .."ı öldürmeye teşebbüslerinin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir klınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiilerinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
    Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanıklar hakkında soruşturma ve kovuşturma aşamalarında atanan zorunlu müdafii ücretlerinin çıkarılarak hüküm fıkrasındaki yargılama giderlerine ilişkin bölümdeki "942,40.TL" ibaresinin 261,40.TL" olarak, "955,40.TL" ibaresinin ise "274,40.TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 04/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.