Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/1868 Esas 2015/12219 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde geçen çalışmalarının tesiptine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı işyerinde 01.05.1985-1986 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiştir.
Uyuşmazlık nitelikçe 506 sayılı Yasanın 79. maddesinden kaynaklanan davalı işyerinde geçen ve kuruma bildirilmeyen hizmet süresinin tespitine ilişkindir. Bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı, işin niteliği, sürekli veya sezonluk nitelikte olup olmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilir ise de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların, davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve uyuşmazlık konusu dönemi kapsar biçimde çalışmaları işverenin resmi kayıtlarına geçmiş bordro tanıkları ya da komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, işyerinin torna atölyesi olduğu, davacının bu işyerinde tornacı olarak çalıştığının iddia edildiği, davalı işyeri tarafından davacı adına 01.05.1985 tarihli işe giriş bildirgesi verildiği, ancak hizmet bildiriminde bulunulmadığı, nizalı döneme ilişkin bir kısım bordroların dosyaya getirdiği, davacı ve davalı tanıklarının beyanlarının alındığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının, davalı işyerinde çalıştığının tespitine karar verilen 01.05.1985 tarihinde 13 yaşında bir çocuk olduğu ve yaşı ile davalı işyerinde yapılan işin niteliği göz önünde bulundurulduğunda davalı işyerinde ancak çırak olarak istihdam edilebileceği, davacının yaşında bir çocuğun davalı işyerinde çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu anlaşıldığından davanın reddine karar vermek yerine kısmen kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde, davalı ... ve davalı ..."in bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır..
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.