Tasarlayarak öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/2317 Esas 2020/2999 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürme
HÜKÜM : ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin atılı suçtan verdiği 2016/319 E - 2017/438 K sayılı "sanığın TCK"nin 37/1. maddesi delaletiyle 81/1, 29, 62/1, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezasına" ilişkin mahkumiyet hükmünün kaldırılarak; sanığın TCK"nin 37/1. maddesi delaletiyle 81/1, 29, 62/1, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezasına ilişkin hükümde direnilmesine dair.
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında maktul ...’a karşı kasten öldürme suçu nedeniyle verilen hükmün sanık müdafii tarafından istinaf edildiği, istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi vermiş olduğu 13.09.2019 tarih ve 2019/1749 esas, 2019/1585 karar sayılı kararıyla duruşma açarak verilen hükmü kaldırarak karar verdiği, bu karara karşı sanık müdafiinin süresinde süre tutum dilekçesi verdiği, ancak gerekçeli kararın kendisine tebliğinden itibaren 7 günlük yasal süre içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesi vermediği, süre tutum dilekçesinde temyiz nedenlerini belirtmediği anlaşıldığından; temyiz nedeni bildirilmediği gerekçesi ile heyetimizden sayın ...’in nedene bağlı olmaksızın inceleme yapılması gerektiğine yönelik karşı oyları ve oy çokluğu ile, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 23/11/2020 gününde karar verildi.

KARŞI OY:
Sanık müdafiinin dilekçesinde temyiz sebeplerini bildirmediğinden bahisle temyiz isteminin reddine dair sayın çoğunluğun kararına katılmamaktayım.
Anayasanın 36. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddesine göre herkes temel haklardan olan adil yargılanma hakkına sahiptir. Adil yargılanma, adalete erişim hakkı ve temyiz hakkını da içermektedir.
Anayasanın 40. maddesinin 2. fıkrasına göre, Devlet, işlemlerinde, ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını ve sürelerini belirtmek zorundadır.
CMK 232. maddesinin 6. fıkrasına göre, mahkemeler hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma yeri ve süresini tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça göstermek zorundadır. CMK 294, 295 ve 298. maddelerinin hükümleri karşısında, kanun koyucunun taraflara temyiz sebeplerini bildirme süresini, bilinçli olarak ihmal ettiğinin kabulü mümkün değildir.
Ceza Muhakemeleri Kanununun hükümleri genel olarak nazara alındığında, yargılamanın başından sonuna kadar tarafların hak ve yükümlülüklerinin bildirilmesinin düzenlendiği anlaşılmaktadır.
Belirtilen nedenlerle, 15 günlük temyiz süresinde ya da temyiz için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde verilecek ek dilekçede, temyiz sebeplerinin bildirilmesinin gerekli olduğunun ilgili tarafa bildirilmesi zorunlu olduğundan, süresinde temyiz sebeplerinin bildirilmediğinden bahisle sanık müdafiinin temyiz istemlerinin reddine dair sayın çoğunluğun görüşüne katılmamaktayım.

Muhalif Üye
...