5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3890 Esas 2021/2239 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3890
Karar No: 2021/2239
Karar Tarihi: 15.02.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3890 Esas 2021/2239 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık tarafından 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçuyla ilgili olarak verilen kararda, sanık ... hakkında beraat; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına hükmetti. Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat kararına ve nakil aracının iadesine yönelik temyiz talebi reddedildi ve hüküm onandı. Ancak sanığın kararı haricen öğrenmesi üzerine temyiz ettiği, yapılan temyiz incelemesinde ise sanık lehine hükümler içeren yasal düzenlemelerin gözetilmesi gerektiği ve bu konuda yerel mahkemenin uygulama yapması gerektiği belirtildi. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi, bu nedenle hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri 5607 sayılı Kanunun 3/22, 5/2 ve geçici 12. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 61. ve 62. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi olarak belirtildi.

7. Ceza Dairesi 2018/3890 E. , 2021/2239 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat kararına ve nakil aracının iadesine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delilere, gösterilen gerekçe ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık ..."in gıyabında verilen kararın, dosya kapsamına göre sanığın yargılama aşamasında bildirilen adresine tebliğe çıkartıldığı, bu adrese çıkartılan tebligatın bila-tebliğ olarak geri döndüğü, 7201 sayılı Yasa"nın 21/2.maddesi uyarınca mernis adresine tebligat yapılması gerektiği gözetilmeksizin mahkeme kararının usulsüz olarak kesinleştirildiği, sanığın kararı haricen öğrenmesi üzerine temyiz ettiği görülerek yapılan temyiz incelemesinde,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E.,
2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,15/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.