MAHKEMESİ :KADASTRO MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KADASTRO


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sırasında 155 ada 2 parsel sayılı 4.191,09 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanılarak ölü olduğu belirtilmek suretiyle ... ile davalı ... ... ve paydaşları adına tespit edilmiştir. Davacı ... miras yoluyla gelen hakka, paylaşmaya ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak çekişmeli taşınmazın 1/2 payının adına tescil istemiyle dava açmıştır. Mahkemece verilen önceki tarihli hüküm, tespit maliklerinin tamamı davaya dahil edilerek ve taraf teşkili sağlanmaksızın, esas hakkında hüküm kurulamayacağına değinilerek bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine, çekişmeli taşınmaz pay oranları ve isimleri belirtilmek suretiyle davalılar adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemelerce tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli kararın birbiriyle uyumlu olması zorunludur. Bu zorunluluk; açık, adil ve güvenli yargılanma ilkelerinin gereğidir. Mahkemece; kısa kararın 1 numaralı bendinde davanın kabulüne, çekişmeli 155 ada 2 numaralı parselin kadastro tespit tutanağının iptali ile taşınmazın tamamı 336 pay kabul edilip 168 payının davacı adına, geriye kalan 168 payın ise davalılar adına payları belirtilmek suretiyle tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş iken; gerekçeli kararın hüküm kısmında ise davanın reddine çekişmeli 155 ada 2 nolu parselin kadastro tespit tutanağının iptali ile tamamı 168 pay kabul edilerek davalılar adına payları belirtilmek suretiyle tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş olması nedeniyle, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki ve aykırılık oluşmuştur. Kısa kararın gerekçeli karara aykırı olması, mahkemelere olan güveni zedeleyebileceği gibi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 298/2. maddesine de aykırılık oluşturmaktadır. Bu durum; 10.04.1992 tarihli ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca da bozma nedeni olup, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, 24.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.