Taraflar arasındaki “tesbit” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 15.İş Mahkemesi’nce davanın kabulüne dair verilen 21.05.2004 gün ve 2004/131-805 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10.Hukuk Dairesi’nin 11.11.2004 gün ve 2004/6251-10632 sayılı ilamıyla; (...1479 sayılı Kanuna 4447 sayılı Kanunun 39 uncu maddesi ile eklenen geçici 10 uncu maddesinin 25.05.2002 tarih ve 4759 sayılı Kanunun 7 inci maddesi ile değişik 2.fıkrasına göre bir kişiye yaşlılık aylığı bağlanabilmesi için; 23.05.2002 tarihini takip eden aybaşı itibarıyla kadın ise 20 tam yıl, erkek ise 25 tam yıl prim ödemiş olanlar ile prim ödeme sürelerinin dolmasına, 2 tam yıl veya daha az kalan kadınların 40 yaşını, erkeklerin 44 yaşını, doldurmuş olması gerekmektedir. Davacının 07.12.1959 doğumlu olduğu, 44 yaşını doldurmadığı göz önüne alınarak, isteminin yaşlılık aylığı bağlanmasına ilişkin kısmının reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 01.01.2004 tarihi itibarıyla davacıya yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan" temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığı koşullarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
1479 Sayılı Kanunun 35.maddesinde yer verilen yaşlılık aylığı tahsis koşulları 25.08.1999 tarih ve 4447 sayılı Kanunun 28.maddesi uyarınca yeniden düzenlenerek, tam aylık yönünden yasada yer verilen diğer koşullara ek olarak “yaş” koşulu da öngörülmüştür.
Önceki sigortalılar yönünden ise 1479 sayılı Bağ-Kur Kanununa 4447 sayılı Kanunun 39.maddesi ile eklenen Geçici 10.maddesi hükmü ile bir geçiş hükmü getirilmiş olup, 25.05.2002 tarih, 4759 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen Geçici 10.maddenin ikinci fıkrasının (a) bendi ile aranan yaş koşulunun tahsis talep tarihi itibariyle davacı yönünden oluşmuş bulunduğu anlaşılmış bulunmakla, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan
gerekçelerle ONANMASINA, 1479 sayılı Bağ-Kur Kanunun değiştiren 3165 sayılı Kanun gereğince kurumdan harç alınmasına gerek olmadığına, 24.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.