MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanıklardan ..."nun ... İnşaat Turizm Enerji Sanayi ve Ticaret A.Ş’nin ortağı ve yetkilisi, diğer sanık ..."ın ise bu firmanın Antalya ilinde bulunan şubesinde satın alma ve lojistik müdürü olarak görev yaptıkları; bu firmanın Ukrayna ülkesinde inşaat işi aldığı ve Ukrayna mevzuatı gereğince ülkede başka bir şirket daha kurduğu, firmanın söz konusu inşaatta Türk işçileri çalıştırdığı, bu amaçla ülkemizde farklı yerlerde ikamet eden işçileri işe aldıkları ve Ukrayna ülkesine turist vizesi ile göndererek inşaatlarda çalıştırmaya başladıkları; Ukrayna ülkesinin firmaya ait inşaatta çalışacak olan işçilerin çalışacakları işte eğitimli olduklarına dair diploma ve belgeler istediği, söz konusu diploma ve benzeri belgelerin bulunmaması halinde işçilerin ülkede çalışmalarına izin vermediği; bu nedenle suça konu sahte kalfalık belgelerinin fotokopilerinin çektirildiği ve sanık ... tarafından belgelerin Ankara"ya gönderildiği, firmanın merkezi tarafından belgelerin tercüme için Ankara 33. Noterliği’ne sunulduğu, noterlik tarafından 26.02.2013 tarihinde tüm kalfalık belgelerin tercümelerinin yaptırıldığı ve onaylanarak firma çalışanına teslim edildiği; noterlikten onaylanan belgelerin firma tarafından "Apostil belgesi” düzenlenebilmesi için 27.02.2013 tarihinde Ankara Valiliği’ne ibraz edildiği; ... Rehberlik ve Denetim Başkanlığı tarafından yapılan araştırmada, söz konusu belgelerin ilgili müdürlük kayıtlarına uygun olmadığı, belgelerde isim ve imzası bulunan kişilerin kurumlarda görev yapmadıkları ve belgelerin sahte olarak düzenlendiğinin bildirildiği; böylece sanıkların iştirak halinde resmi belgede sahtecilik suçunu işlediklerinin iddia ve kabul olunduğu olayda; suça konu belge asıllarının dosya kapsamında ele geçirilemediği, tercüme yapılması için noterliğe sunulan belgelerin ise fotokopiden ibaret olup, onay işleminin belgelerin asılları değil, fotokopileri üzerinden yapılan tercümeye ilişkin olması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 14.10.2003 tarih ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık yeteneği bulunmadığı cihetle; yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a)TCK’nın 43/1. maddesinin “Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır...” hükmüne haiz olmasına karşın, sanıklar hakkında zincirleme suça ilişkin arttırımın altıda bir oranında belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.